Budowa płaskiego kolektora słonecznego

Kolektory słoneczne płaskie pochłaniają promienie słoneczne przez ciemną powłokę zwaną absorberem. Do jej spodniej części są zamontowane miedziane albo aluminiowe kanały które służą do przepływu płynu grzewczego. Podgrzewanie wody użytkowej następuje poprzez oddanie ciepła przez płyn solarny, ten proces odbywa się w zbiorniku wody przy użyciu wężownic.
Od charakterystyki absorbera zależy wysoka sprawność i trwałość kolektora oraz jego okres użytkowania. Absorbery robione są z blachy miedzianej albo aluminiowej która jest pokryta warstwą pochłaniającą promienie słoneczne. Absorber od spodu jest izolowany wełną mineralną a z góry jest zabezpieczony szybą solarną, która chroni przed zniszczeniami np. gradem. Wszystkie elementy są zamknięte w obudowie aluminiowej dzięki czemu ich wygląd jest estetyczny.
Kolektory słoneczne płaskie składają się z takich elementów jak:
-Obudowa która ochrania wnętrze kolektora przed utratą ciepła z absorbera i negatywnymi czynnikami zewnętrznymi. Wnętrze kolektora jest chronione przed wilgocią (deszcz, śnieg) dzięki wysokiej wytrzymałości, szczelności i sztywności obudowy. W przypadku zaparowania szyb nie należy się tym przejmować dopóki para znika szybko po rozpoczęciu pracy przez kolektor. Wilgoć jest pochłaniana oraz oddawana przez izolację cieplną dlatego obudowa kolektora musi zapewniać dobrą wentylację.
-Absorber- jego zadanie polega na absorbowaniu promieni słonecznych jednocześnie przy możliwie najniższym wskaźniku oddania ciepła. Absorbery składają się z blachy miedzianej albo aluminiowej oraz orurowania również miedzianego lub aluminiowego. Absorber pokrywa się warstwą absorbującą promienie słoneczne. Selektywna warstwa cechuje się wysoką absorpcją promieniowania słonecznego (rzędu 90÷95%) oraz niską emisją promieniowania podczerwonego (rzędu 5÷10%). Warstwa absorpcyjna może być wykonana na bazie tlenków tytanu i krzemu jak również na bazie czarnego chromu. Pokrycie absorbera musi charakteryzować się selektywnością oraz wysoką przewodnością ciepła co pozwoli na równomierne oddawanie ciepła do czynnika grzewczego (glikolu). Warstwa ta musi być odporna na proces starzenia aby nie utracić swoich właściwości z upływem czasu.
-Izolacja cieplna- najważniejsze jest żeby była odporna na wysokie temperatury, które występują podczas działania kolektora. Sprawne działanie kolektora zależy od izolacji która musi spełniać swoje właściwości podczas całego okresu eksploatacji. Przy wysokich temperaturach nie mogą wydobywać się z niej żadne zanieczyszczenia np. środki klejące, które mogły by osadzać się na częściach kolektora i przez to zakłócać jego prace.
-Szklane przykrycie kolektora- ochrania kolektor przed warunkami zewnętrznymi oraz przed utratą ciepła. Szyba jest specjalnie przystosowana do obciążeń mechanicznych jak śnieg czy wiatr oraz uderzeń (testy wykazały wytrzymałość szkła przy uderzeniach stalową kulką o masie 150 g i średnicy 31 mm). Musi zapewniać jak najwyższą przepuszczalność promieni słonecznych do wnętrza kolektora, przez to posiada obniżoną zawartość tlenków żelaza.