
Załóżmy, że dobieramy zawór do instalacji z ogrzewaniem wielostrefowym, w której powinno się uzyskać różne temperatury w różnych strefach. Najczęściej jedna strefa to jedno pomieszczenie, dzięki czemu użytkownik uzyskuje komfort cieplny w różnych częściach domu, wybierając np. chłodniejsze temperatury w sypialni i cieplejsze w salonie.
Wybór 1: zawór termostatyczny
Termostatyczny zawór mieszający (np. ESBE serii VTAv) jest rozwiązaniem korzystnym w montażu i eksploatacji. Temperatura ustawiona na zaworze utrzymuje się w całym układzie. Zawór działa bez zasilania elektrycznego, dlatego jest on tańszym „regulatorem” temperatury od zaworu obrotowego z siłownikiem. Dobór termostatycznego zaworu mieszającego do instalacji odbywa się na podstawie wymaganej wartości Kvs oraz powierzchni ogrzewania podłogowego. W zależności od wymagań użytkownika instalacje mogą wymagać też zainstalowania innych elementów armatury (np. zaworów regulacyjnych czy pompy obiegowej).

Wybór 2: zawór obrotowy
W odróżnieniu od zaworu termostatycznego, zawór obrotowy (np. ESBE serii VRG) współpracuje zawsze z siłownikiem lub sterownikiem. Jest to rozwiązanie droższe od pierwszego wariantu, ale pozwalające uzyskać większą kontrolę temperatury przez użytkownika. Użytkownik, który chce uzyskać wyższy komfort cieplny, może rozbudować sterownik np. z wersji z regulacją stałotemperaturową do wersji z korektą pogodową. Działanie siłownika czy sterownika wymaga zasilania elektrycznego, dlatego urządzeń nigdy nie należy montować pod zaworem obrotowym.

Instalator dobiera zawór obrotowy do systemu w oparciu o wymaganą wartość Kvs oraz powierzchnię ogrzewania podłogowego. Parametry poszczególnych zaworów z siłownikami i sterownikami są jednak nieco inne niż w przypadku zaworów termostatycznych.
Pomimo, że korpusy obu serii zaworów są wykonane z mosiądzu odpornego na odcynkowanie, zawór obrotowy obsługuje wyższe temperatury medium (o 15°C więcej w sposób ciągły i o 30°C więcej chwilowo). Należy jednak pamiętać, że temperatura medium wychodzącego z zaworu na ogrzewanie podłogowe nie powinna przekraczać 50°C, dlatego w przepływie ciągłym nie da się maksymalnie „wykorzystać” wszystkich możliwości tych zaworów.
Przykład: dla domu o powierzchni 84 mkw. z ogrzewaniem podłogowym właściwym wyborem jest termostatyczny zawór mieszający VTA372 Kvs=3,4 m3/h lub zawór mieszający VRG131 Kvs=4 m3/h i 3-punktowy siłownik obrotowy ARA 661.
|
Wybór 3: oba zawory
Mniej popularnym przykładem jest system grzewczy, w którym zamontowano zarówno termostatyczny zawór mieszający, jak i zawór obrotowy z siłownikiem lub sterownikiem. Nie jest to instalacja z wieloma strefami ogrzewania, ale system, w którym ogrzewanie grzejnikowe i podłogowe działają niezależnie, często w podobnym zakresie. Oba obiegi zasilane są wtedy z dwóch niezależnych źródeł ciepła, a instalator wykorzystuje termostatyczny zawór mieszający na obiegu grzejnikowym, a zawór obrotowy – na obiegu podłogowym.
Wraz z rosnącą popularnością pomp ciepła pojawia się pytanie, czy powyższe schematy można stosować w instalacjach, w których źródłem ciepła są pompy ciepła lub kolektory słoneczne? Należy pamiętać, że takie źródło ciepło nakłada dodatkowe wymagania instalacyjne, a montażu zaworów i urządzeń instalacji należy dokonywać zawsze zgodnie z aktualnymi normami technicznymi i lokalnymi przepisami.
Źródło: esbe.eu
ESBE HYDRONIC SYSTEMS Sp. z o.o.
ul. Garbary 56
PL-61-758 Poznań
Tel. +48 61 85 10 728
E-mail: [email protected]
www: esbe.eu/pl
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.