W przypadku wielu pomieszczeń w budynkach mieszkalnych czy biurowych najczęstszym źródłem uciążliwych dźwięków jest hałas systemów mechanicznych lub grzewczo-wentylacyjno-klimatyzacyjnych. Projektując instalacje, warto zatem wziąć pod uwagę takie czynniki, jak lokalizacja silników, wentylatorów i pomp, poziom emisji dźwięków z urządzeń czy maszyn, a także generowane przez nie wibracje.
Elementem szczególnie newralgicznym są kanały wentylacyjne transportujące z dużą prędkością zimne lub ciepłe powietrze. W dużym skrócie receptą na przenoszenie przez nie niepożądanych dźwięków jest zastosowanie materiałów izolacyjnych o wysokich parametrach dźwiękochłonnych. A te zależą od oporności przepływu powietrza przez materiał, a także od jego grubości.
Im oporność przepływu mniejsza, tym łatwiej energia akustyczna wnika do wnętrza materiału. Z kolei im jego grubość jest większa, tym lepsza jest jego chłonność akustyczna – wyjaśnia Michał Nękanowicz, ekspert firmy Paroc Polska.
Najważniejsze wartości
Miarą właściwości dźwiękochłonnych danego materiału jest współczynnik pochłaniania α (alfa), który stanowi funkcję częstotliwości. Wartość tego wskaźnika może wahać się od 0 (całkowite odbicie fali dźwiękowej) do 1.00 (całkowite wchłonięcie fali dźwiękowej). Właściwości dźwiękochłonne materiałów klasyfikowane są zgodnie z normą EN ISO 11654.
Ta sama norma wprowadziła uproszczone parametry oceny właściwości dźwiękochłonnych materiałów. Służą do tego:
- αp – praktyczny współczynnik pochłaniania dźwięku, wyliczany dla pasm oktawowych (125 Hz, 250 Hz, 500 Hz itd.). Wartości współczynnika dla poszczególnych częstotliwości są zaokrąglane do 0,05 i ograniczone do 1,0.
- αw – ważony wskaźnik pochłaniania dźwięku, jednoliczbowy wskaźnik wyznaczany na podstawie wartości αp. Wartość wskaźnika może być uzupełniona o dodatkowe oznaczenie L, M lub H. Oznaczenie takie mówi, że w pewnych częstotliwościach (L – niskie 250 Hz, M – średnie 500 Hz lub H – wysokie 2000 Hz) dany materiał charakteryzuje się nieco większym pochłanianiem, niż wynika to z krzywej referencyjnej określonej w normie.
Gotowe rozwiązania dla dźwiękochłonności
Zdecydowana większość materiałów dźwiękochłonnych to wyroby porowate lub włókniste. Podczas przygotowywania modeli teoretycznych dźwiękochłonności pod uwagę bierze się cechy materiałowe wpływające na zdolność absorpcji dźwięku, takie jak porowatość, skłębiona struktura czy opór przepływu powietrza. Owe kalkulacje nie mogą jednak zastępować laboratoryjnie mierzonych właściwości rzeczywistych produktów.
Projektanci szukający pogłębionych danych przedstawiających właściwości dźwiękochłonne poszczególnych rozwiązań w konkretnych pasmach przenoszenia dźwięków mogą sięgnąć po Przewodnik Akustyczny Izolacji Technicznych PAROC, dostępny bezpłatnie na stronie producenta www.paroc.pl
Źródło: paroc.pl
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.